Jeg er en av de som alltid har feiret morsdag. I alle år som jeg kan minnes har jeg kjøpt en blomst eller noe annet til mamma, for å vise henne at jeg satte pris på henne og var glad i henne. I år kjøpte jeg roser til meg selv, for ingen annen enn jeg, feirer morsdag i min fam. Kjøpte meg ei kake og, og fortalte det med STORE bokstaver til Gubben. Gubben så veldig uskyldig å meg og sa:"Kjæresten min, selvfølgelig skulle jeg ha kjøpt både roser og kake til deg, hvis det hadde vært konedagen i morgen, men det er jo morsdag, og ikke er vel du moren min????
Ok, der ble jeg svar skyldig (og det er ikke ofte) så jeg bare trampet ned trappa til kjelleren og strikkinga mi.
Men altså, gratulere med dagen alle mødre, nyt alle mine 18 roser, som er til meg selv fra meg selv.
2 kommentarer:
Hoho, det var jammen ei fin lita forteljing ;-) Han har sjølvsagt heilt rett, men samstundes ser eg for meg at han har eit lurt glimt i auga og er glad for at det ikkje finst nokon konedag å hugse på. Forresten, bryllupsdag eller "den dagen me vart kjærastar-dag" er vel på ein måte konedagar dei, kone- og manndagar. Men fordi menn sjeldan ser ut til å bry seg så mykje om blomar, passar det som konedag. Eller valentin-dagen, det er også ein fin konedag. Så pass på neste laurdag, om han ikkje er oppmerksom då kan han fort sitje med skjegget i postkassa og du le sist og best ;-)
Då eg var ei lita skulejente feira vi både mors- og farsdag. På skulen laga vi fine kort som vi tok heim og stolte gav vi bort produkta våre ved frokostbordet. Eg trur far min fekk kaffen i vrangstrupen den morgonen han fekk frå syster mi (- eller var det meg?) eit kort av ei hula-hula-jente der han skulle opne skjørtet - eller ta av henne skjørtet - og under stod det:
Til lykke med dagen! Når eg tenkjer meg om, så var det nok syster mi som hadde laga kortet, ho var så kreativ!
Legg inn en kommentar