I dag er det to år siden mamma gikk bort. Savnet er der ennå, men det er vel sånn det skal være. Minnes henne her med sangen vi sang så mye sammen
Den fyrste songen (1877)
Dikt. 1992
Av Per Sivle
Den fyrste song eg høyra fekk,
var mor sin song ved vogga;
dei mjuke ord til hjarta gjekk,
dei kunde gråten stogga.
Dei sulla meg so underleg,
so stilt og mjukt te sova;
dei synte meg ein fager veg
opp frå vår vesle stova.
Den vegen ser eg enno tidt,
når eg fær auga kvila;
der stend ein engel,
smiler blidt,
som berre ei kan smila.
Og når eg sliten trøytnar av
i strid mot alt som veilar,
eg høyrer stilt frå mor si grav
den song som all ting heilar.
1 kommentar:
Ufattelig hvor fort tida går.
Legg inn en kommentar